امشب فکر کردم که می تونه تاثیر داروها باشه. اینکه همه چیز برام عینی شده. اینکه دیگه تخیل نمی کنم. تصور نمی کنم. خیالبافی نمی کنم. باید ببینم اینکه دستام قاچ قاچ بشه بهتره یا اینکه دوباره بتونم از قوه تخیلم استفاده کنم و تولید کنم. بسازم و بنویسم. باید خل باشم خب. حالا بشور بساب هم روش.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر